میومکتومی یک عمل جراحی برای برداشتن فیبروم رحم (فیبروم) بدون برداشتن رحم است. فیبروم ها توده های جامد و خوش خیم (غیر سرطانی) هستند که در رحم رشد می کنند. فیبروم رحم می تواند در هر سنی رخ دهد، اما اغلب در دوره باروری (20-45 سال) ایجاد می شود. فیبروم های رحمی (فیبروم) همگی از نظر شکل، محل و اندازه متفاوت هستند. آنها می توانند یک توده منفرد یا چندین توده باشند. فیبروم رحم در زنان سیاه پوست آفریقایی شایع تر از زنان قفقازی است.

میومکتومی معمولاً زمانی توصیه می شود که بیمار بخواهد فیبروم (فیبروم) برداشته شود اما بخواهد رحم و باروری را حفظ کند. در طی جراحی میومکتومی، پزشکان رحم را ترک کرده و پس از برداشتن فیبروم، آن را با بخیه بازسازی می کنند.

فیبروم رحمی (فیبروم) می تواند باعث درد لگن، ناباروری، فشار لگن، دوره های خونریزی شدید، کم خونی، کمردرد، ناهماهنگی، سقط جنین، تکرر ادرار یا یبوست شود. این روش تحت بیهوشی در محیط اتاق عمل انجام می شود.

میومکتومی را می توان با جراحی باز، لاپاروسکوپی یا هیستروسکوپی انجام داد. تمام این اقدامات در اتاق عمل و تحت بیهوشی انجام می شود.

در طول میومکتومی لاپاراسکوپی، شکم با گاز (دی اکسید کربن) پر می شود تا جراحان بتوانند اندام های شکمی را ببینند. سپس جراح یک دوربین دوچشمی تلسکوپی (لوله ای با دوربین و نور) را از طریق برش های بسیار کوچک وارد شکم شما می کند. سپس فیبروم ها برداشته شده و از شکم خارج می شوند. پس از میومکتومی لاپاراسکوپی، بیمار ممکن است یک یا دو شب در بیمارستان بماند. دوره نقاهت پس از میومکتومی لاپاروسکوپی می تواند تقریباً سه هفته طول بکشد.

در طول میومکتومی هیستروسکوپی، جراح فیبروم ها را از طریق واژن خارج می کند و نیازی به ایجاد برش در شکم نیست. روش جراحی انتخاب شده (میومکتومی باز، میومکتومی لاپاروسکوپیک یا میومکتومی هیستروسکوپی) به اندازه و محل فیبروم ها (فیبروم) بستگی دارد.

میومکتومی لاپاراسکوپی مزایای زیادی نسبت به میومکتومی باز دارد، اما بخیه زدن رحم پس از برداشتن فیبروم ها به یک جراح آندوسکوپی ماهر نیاز دارد. میومکتومی لاپاروسکوپی یکی از چالش برانگیزترین عمل ها در زمینه زنان است.

مزایای میومکتومی لاپاراسکوپی نسبت به میومکتومی باز؛

• میومکتومی لاپاراسکوپی باعث از دست دادن خون کمتر می شود
• میومکتومی لاپاراسکوپی بهبودی سریع‌تر و دوره بستری کوتاه‌تری دارد
• درد کمتر بعد از میومکتومی لاپاراسکوپی در مقایسه با میومکتومی باز
• اگرچه میومکتومی لاپاراسکوپی یک روش بی خطر است، اما یک جراحی مهم است.

برخی از خطرات درگیر در میومکتومی لاپاروسکوپی عبارتند از:

• از دست دادن خون بیش از حد
• نیاز بسیار نادر به هیسترکتومی
• زمانی که سرطان رحم با فیبروم های خوش خیم اشتباه گرفته شود، احتمال گسترش سرطان بسیار نادر است.
• آمبولی و/یا ترومبوز
• آسیب مثانه، حالب یا روده
• واکنش های نامطلوب به روش بیهوشی
• عفونت شکم، ادرار یا زخم

میومکتومی لاپاراسکوپی یک روش بی خطر است، در صورتی که توسط جراح مجرب و ماهر انجام شود.

اندومتریوز
اندومتریوز وضعیتی است که در آن بافتی که به طور معمول در داخل رحم یافت می شود، خارج از آن رشد می کند. در حالی که بافت داخل رحم "اندومتر" نامیده می شود، وضعیت رشد این بافت در خارج از رحم "اندومتریوز" نامیده می شود. بافت هایی که آندومتریوز در آنها شایع است: تخمدان ها، لوله های فالوپ، روده ها و بافت شکمی اطراف رحم.
شکل اندومتریوز که در تخمدان ساکن می شود و تشکیل کیست می دهد را «اندومتریوم» می نامند. این کیست به عنوان کیست شکلاتی نیز شناخته می شود، زیرا مایع داخل کیست رنگ و بافت شکلاتی دارد.
برخی از زنان مبتلا به اندومتریوز هیچ علامتی ندارند، در حالی که برخی دیگر ممکن است درد شدید و ناتوانی در باردار شدن را تجربه کنند. گزینه های درمانی زیادی برای آندومتریوز وجود دارد. درمان اندومتریوز باید با توجه به ویژگی های بیمار مختص به فرد باشد.
دلایل
علت دقیق آندومتریوز ناشناخته است. چهار نظریه وجود دارد که تاکنون پذیرفته شده است. رایج‌ترین آنها این نظریه است که خون قاعدگی و برخی بافت‌های داخل رحمی همراه با خون به لوله‌های فالوپ و حفره داخل شکمی برمی‌گردد. بنابراین، بافت داخل رحمی ریخته شده به شکم در آنجا رشد می کند. به این «نظریه رتروگراد قاعدگی» می گویند.
نشان داده شده است که بسیاری از جهش ها زمینه ژنتیکی مرتبط با اندومتریوز را ایجاد می کنند. امروزه مطالعات مولکولی و ژنتیکی به شدت ادامه دارد.
علائم
برخی از زنان هیچ علامتی (شکایت) ندارند. شایع ترین علامت درد در ناحیه لگن (پایین شکم) است (به خصوص در دوره قاعدگی). در برخی از زنان، سیکل های قاعدگی دردناک ممکن است با گذشت زمان بدتر شود.
درد در زنان مبتلا به اندومتریوز ممکن است در شرایط زیر رخ دهد:
درست قبل یا در طول دوره قاعدگی.
بین دوره های قاعدگی، در دوره قاعدگی شدیدتر است.
در حین و/یا بعد از مقاربت جنسی.
هنگام ادرار یا مدفوع (به ویژه در دوران قاعدگی).
البته درد لگن می تواند به دلایل بسیار دیگری نیز ایجاد شود. در طول معاینه لگن، ممکن است بتوانیم علت درد را درک کنیم.
علاوه بر درد، اندومتریوز نیز ممکن است مشکل باردار شدن نیز ایجاد نماید. این ممکن است به این دلیل باشد که آندومتریوز منجر به تشکیل بافت جوشگاه شود که به تخمدان ها یا لوله های فالوپ آسیب می رساند. اگر باردار هستید، آندومتریوز به بارداری آسیبی نمی رساند. بارداری معمولا علائم اندومتریوز را کاهش می دهد.
تشخیص
بر اساس علائم شما، پزشک ممکن است به اندومتریوز مشکوک شود. تنها راه تشخیص قطعی اندومتریوز در فرد، بررسی نمونه بافت در پاتولوژی است. این همیشه به این معنی نیست که جراحی لازم است. معاینه زنان و سونوگرافی ممکن است منجر به شک زیاد در تشخیص آندومتریوز شود.
در زنانی که تحت عمل جراحی قرار گرفته‌اند، بر اساس یافته‌های جراحی، آندومتریوز را به عنوان خفیف، متوسط و شدید طبقه‌بندی می‌کنیم. در حالی که زنان با شکایات خفیف قبل از عمل ممکن است اندومتریوز شدید و گسترده داشته باشند، عکس آن نیز ممکن است.
رفتار
گزینه های درمانی زیادی برای آندومتریوز وجود دارد. روش های درمانی رایج عبارتند از:
قرص های ضد بارداری
داروهای ضد انعقادی غیراستروئیدی
سایر درمان های هورمونی (پروژستین ها، GnRHa)
جراحی (لاپاراسکوپی)
بهترین گزینه درمانی با توجه به سن، شکایات، یافته های معاینه و برنامه های احتمالی بارداری در آینده ارائه می شود. هنگام تصمیم گیری در مورد جراحی یا درمان دارویی، در نظر می گیریم که ذخیره تخمدان ممکن است پس از جراحی اندکی کاهش یابد، اندومتریوز/اندومتریوم یک بیماری عود کننده است، و در صورت نیاز به عمل مجدد ممکن است کاهش بیشتری داشته باشد. در ذخایر تخمدانی.
اگر درمان دارویی (دارودرمانی) را توصیه کنیم، اطلاعات دقیقی در مورد فواید و مضرات، عوارض جانبی، دفعات و مدت زمان استفاده ارائه می دهیم.
جراحی ممکن است در شرایط زیر توصیه شود:
• درد بسیار شدید، حساسیت، به ویژه در یک منطقه خاص
• عدم پاسخ به درمان دارویی
• اگر بیمار قادر به بارداری نباشد و علت آن اندومتریوز باشد
• اگر احتمال وجود تومور بدخیم در کیست شکلاتی وجود دارد
هدف از جراحی برداشتن اندومتریوز و بافت جوشگاه است. در عرض چند ماه پس از جراحی، 80 تا 90 درصد بیماران شکایات درد کمتری خواهند داشت.
ما تقریباً همیشه لاپاراسکوپی (جراحی سوراخ کلید) را در جراحی های اندومتریوز ترجیح می دهیم.